Korona dotukla zračne luke u Evropi, Aerodrom Sarajevo izgubio 900 hiljada putnika

0
639
Sarajevski aerodrom ima 168.434 slobodna sjedišta u septembru, manje 11,9% u odnosu na prošlogodišnji rekord

Aerodromi širom bivše bivše Jugoslavije bili su teško pogođeni pandemijom koronavirusa tokom 2020. godine, kada su svi osim Zagreba na nekoliko mjeseci zatvorili svoja vrata za komercijalni putnički promet. Ukupan promet na aerodromima u 2020. iznosio je 7,5 miliona putnika, što je značajno manje u odnosu na 21,9 miliona putnika iz prethodne godine.
Pojedinačno, Slovenija je bila najviše pogođeno tržište (drugo u Evropi), sa prosječnim padom od 83,3%. Hrvatska je bila četvrto najviše pogođeno tržište u Evropi, nakon Slovačke, dok je Crna Gora zaostajala kao peto najviše pogođeno evropsko tržište. S druge strane, kosovsko tržište je bilo najotpornije u Evropi, zabilježivši najmanju stopu pada u odnosu na godinu ranije.

Beogradski aerodrom izgubio je preko 4,2 miliona putnika u 2020.

Aerodrom Nikola Tesla Beograd zadržao je poziciju najprometnijeg u bivšoj Jugoslaviji, međutim izgubio je preko 4,2 miliona putnika. Sveukupno, beogradski aerodrom bio je 87. po prometu na kontinentu, u odnosu na 89. u 2019. godini. Bio je iza Šarlroa, Eindhovena i Bolonje, ali ispred Larnake, Minska i Malte.
Dijaspora je uticala na manji pad broja putnika na aerodromu u Prištini u poređenju sa drugima u Evropi.
S druge strane, aerodrom u Tivtu bio je jedan od najviše pogođenih u bivšoj Jugoslaviji, sa svoja dva glavna tržišta – Rusijom i Srbijom – bio je zatvorenim na duži vremenski period.
I Aerodrom Sarajevo imao je na godišnjem nivou osjetan pad (78,2%) prometa putnika – blizu 900 hiljada.

Aerodrom u Tivtu bio je jedan od najviše pogođenih u 2020.

Evropski aerodromi su 2020. izgubili 1,72 milijarde putnika u odnosu na prethodnu godinu, što je pad od 70,4% i vratili su se na nivo prometa od 1995. godine, piše specijalizirani portal Ex-Yu Aviation.
Aerodromi EU (-73%) bile su znatno više pogođeni od onih u zemljama izvan EU (-61,9%). To je uglavnom zbog veličine i relativne elastičnosti domaćih tržišta, prvenstveno u Rusiji, ali i Turskoj, u kombinaciji sa manje strogim blokadama i ograničenjima putovanja u odnosu na tržište Evropske unije.